الشبح
-------------
شبح الشعر إختفى
وسابنى فى أحزان الجفا
تاه وتوهت وضاع منى الوفا...
اللى كان بيصحينى من نومى
واللى كان ملازمنى طول يومى
فاكر لما كان يجيلى فى الاحلام
يقولى قوم لك عندى أحلى الكلام
وفكره صابحه بتحكى عالأيام
طيفه كان فى كل وقت ملازمنى
بالمشاعر الحلوة بيحسسنى
وحلف ليا أنه فى المعانى ليحبسنى
صاحبنى وصاحبته وياما كلمته
فجأه وبدون سابق إنذار
فاتنى فى عز النهار
وقالى مسافة المشوار
سافر من غير ما ودعنى
وفات يوم ويومين بقوا أسبوعين
سألت عليه الحروف والمعانى فين
سكتوا من غير إجابه الأتنين
حايلت فيهم ولا حد جاوبنى
طب هو مات مع إنه شبح
ولا أتسجن ولا أتحرق ولا أدبح
غاب ولا حاول يطمنى
ياعم أرجع ورد عليا
إنت مش دارى اللى بيا
هو أنت سامعنى
بقولك أنا غلطان لك بعتزر
أرجع بقى قلبى إنكسر
دموعى فى عينى عليك مطر
لا عد بكتب فى الزجل
ولا لاقى فى كلامى أمل
ولا شطر منى إكتمل
بعادك عنى جراح بتألمنى
ولا لاقى الرباعيات
ولا حاسس بالنبضات
وراضى بالسكات
نفسى تكلمنى
مش عارف أكتب نثر
وإيه لغيابك سر
هوأنت عليك ندر
ياصاحبى فهمنى
ماعدش للشعر طعم من غيرك
وأنا فعلا بقيت أسيرك
لو كنت مت أنا زيك كمان مت
وهانت عليا نفسى وأنا هونت
وأنا اللى فيك ياما أتعشمت
أنا كنت بغرق وانت الى تنقذنى
إرجع وأفتكر وعودك
قبل ما تدبل ورودك
وجودى بقى هو وجودك
طب إرجع ومنين ماكنت
معاك خدنى
صلاح الصغير
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق